Dziecięca Osada to przestrzeń edukacji w bliskości, która powstała z miłości i szacunku do dzieci, do ich potrzeb, odrębności i chęci wspierania ich w samodzielności, jak również w towarzyszeniu im w poznawaniu świata. Działamy w oparciu o założenia porozumienia bez przemocy (NVC), rodzicielstwa bliskości (RB) i pedagogiki Marii Montessori. Wyznajemy zasadę, że dzieci nie dzielą się na „złego i dobrego ucznia”, a to co je różni to sposób pojmowania otaczającej nas rzeczywistości, zainteresowania, potrzeby i temperamenty.

Pierwszy i naczelnym celem jaki stawiamy sobie w Osadzie to rozumienie edukacji jako wychowywanie i kształcenie dzieci w wolności od ograniczeń, jakie niosą obecnie ze sobą konwencjonalne metody nauczania, do wolności wspomagającej samodzielność uczenia się, samorozwój i samodzielne myślenie.

My, Edukatorzy Osady uważamy, że naszą odpowiedzialnością jest budowanie społeczeństwa, które posiada kompetencje pozwalające dzieciom odnaleźć się w otaczającym świecie, budować swoją podmiotowość z dbałością o wspólnotowość. Dążymy do tego, aby dzieci miały wiedzę węższą a głębszą z dziedzin które je interesują i potrafiły wykorzystać ją w praktyce. Stawiamy sobie za cel uczyć dzieci logicznego rozumowania, poruszania się w procesach społecznych, zarządzania emocjami, asertywności, współpracy w grupie i umiejętności nawiązywania relacji rówieśniczych, a to wszystko przy okazji przyswajania niezbędnej wiedzy.

Zależy nam na tworzeniu środowiska w którym dziecko pozostanie w naturalnej ciekawości do poznawania świata, naturalnym uporze do zgłębiania interesującego go tematu, wewnątrzsterownej motywacji bez oczekiwania zewnętrznych ocen czy nakazów, umiejętności samodzielnego myślenia, ocenianiu efektów własnych działań i samostanowieniu o sobie.

To nasza społeczna odpowiedzialność i motywacja do tworzenia przestrzeni edukacji w bliskości jaką jest Dziecięca Osada.